kurdupli (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik dzierżawczy

(1.1) obraź. należący do kurdupla

przymiotnik relacyjny

(2.1) obraź. odnoszący się do kurdupla, związany z kurduplem

przymiotnik jakościowy

(3.1) obraź. charakterystyczny dla kurdupla, mający cechy kurdupla

rzeczownik, forma fleksyjna

(4.1) D. i B. lm od: kurdupel
odmiana:
(1.1-2.1)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Niech zabiera swoje kurduple bambetle i znika!
(2.1) Jego kurdupli los już mnie nie obchodzi!
(3.1) Hela zaczęła kręcić z tym kurduplim jegomościem z kadr.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(3.1) war. kurduplowaty, kurduplasty
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kurdupel mos, kurdupelek mos, kurduplowatość ż
przym. kurduplowaty, kurduplasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kurdupel + -i
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.