krokus (język polski)
.jpg.webp)
fioletowy krokus (1.2)
kolorowe krokusy (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈkrɔkus], AS: [krokus]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) bot. Crocus L.[1], rodzaj roślin cebulowych z rodziny kosaćcowatych, kwitnących zwykle wczesną wiosną; zob. też szafran w Wikipedii
- (1.2) bot. ogrod. roślina z rodzaju krokus (1.1)
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krokus krokusy dopełniacz krokusa krokusów celownik krokusowi krokusom biernik krokus / krokusa[2] krokusy narzędnik krokusem krokusami miejscownik krokusie krokusach wołacz krokusie krokusy - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krokus krokusy dopełniacz krokusa krokusów celownik krokusowi krokusom biernik krokus / krokusa[2] krokusy narzędnik krokusem krokusami miejscownik krokusie krokusach wołacz krokusie krokusy - przykłady:
- (1.2) Krokusy są w Polsce pod ścisłą ochroną.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) krokus biały / fioletowy / żółty • kupić / sadzić / posadzić krokusy • krokus okazały • krokus Siebera • krokus spiski • krokus uprawny • krokus wiosenny
- synonimy:
- (1.1) szafran
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Krokus mos
- zdrobn. krokusek mrz, krokusik mrz
- przym. krokusowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. crocus < gr. κρόκος (krókos)
- uwagi:
- zob. też krokus w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) crocus
- arabski: (1.1) زعفران m
- bułgarski: (1.1) минзухар m
- czeski: (1.1) krokus
- duński: (1.1) krokus w
- esperanto: (1.1) krokuso
- francuski: (1.1) crocus
- hiszpański: (1.1) croco m
- łaciński: (1.1) Crocus m; (1.2) crocus m
- niemiecki: (1.1) Krokus m; (1.2) Krokus m
- nowogrecki: (1.1) κρόκος m
- rosyjski: (1.1) кро́кус m
- sanskryt: (1.1) पाटल, कुङ्कुम
- serbsko-chorwacki: (1.1) barbička
- słowacki: (1.1) bot. šafran m, pot. krókus m
- starogrecki: (1.1) κρόκος m; (1.2) κρόκος m
- szwedzki: (1.1) krokus w
- włoski: (1.1) croco m; (1.2) croco m
- źródła:
krokus (język czeski)
krokus (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) bot. krokus, szafran
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krokus krokusy dopełniacz krokusu krokusů celownik krokusu krokusům biernik krokus krokusy wołacz krokuse krokusy miejscownik krokuse / krokusu krokusech narzędnik krokusem krokusy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
krokus (język szwedzki)
krokus (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) bot. krokus[1]
- odmiana:
- (1.1) en krokus, krokusen, krokusar, krokusarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 260.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.