koteria (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈtɛrʲja], AS: [koterʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ekskluzywna grupa ludzi i środowisk związanych ze sobą wspólnym interesem, popierających się nawzajem, aby trwać na różnych poziomach i wymiarach władzy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koteria koterie dopełniacz koterii koterii / przest. koteryj celownik koterii koteriom biernik koterię koterie narzędnik koterią koteriami miejscownik koterii koteriach wołacz koterio koterie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kasta, klan, klika, mafia, sitwa; żart. towarzystwo wzajemnej adoracji, krewni i znajomi królika; przest. kamaryla[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) warszawka, krakówek
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koteryjność ż
- przym. koteryjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. coterie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coterie
- białoruski: (1.1) кліка ż
- bułgarski: (1.1) котерия ż
- francuski: (1.1) coterie ż
- rosyjski: (1.1) камарилья ż, клика ż
- źródła:
- ↑ Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-17382-1, s. 108-109
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.