ekskluzywny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɛkskluˈzɨvnɨ], AS: [ekskluzyvny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeznaczony dla ograniczonej liczby osób[1]
(1.2) odróżniający się od ogółu lub spoza pewnego kręgu[1]
(1.3) elegancki lub luksusowy[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Niektórzy przynoszą rzeczy bardzo eleganckie. – Na przykład taka ekskluzywna posrebrzana torebka, kupiliśmy za 200 złotych
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) niestandardowy
(1.3) wystawny, elegancki, luksusowy
antonimy:
(1.1) powszechny
(1.2) standardowy, zwyczajny, normalny
(1.3) nieelegancki, tani
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ekskluzywność ż
przysł. ekskluzywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ekskluzywny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.