kosmografia (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. dawna nauka badająca strukturę i ewolucję wszechświata[1]
(1.2) filoz. rel. wyobrażenie o świecie i jego funkcjonowaniu charakterystyczne dla konkretnej religii lub systemu filozoficznego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Używać będziemy tego samego podręcznika do kosmografii, którego używaliśmy w zeszłym roku.
(1.2) Czy kosmografia judeochrześcijańska znacznie różni się od kosmografii hinduskiej?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nauka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kosmograf mos
przym. kosmograficzny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cosmographia < gr. κοσμογραφία (kosmografia) → opis świata < gr. κόσμος + -γραφία (kósmos + -graphíā)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kosmografia” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

kosmografia (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kosmografia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kosmografo
przym. kosmografiko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.