kortego (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) dwór, otoczenie władcy
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo kortego kortegoj akuzativo kortegon kortegojn - przykłady:
- (1.1) Ĉiuj multnaciaj ŝtatoj en la historio havis komunan lingvon, apud la lokaj lingvoj, sed tiam temis pri imperioj, kie la lingvo de la kortego aŭ de la dominanta popolo estis trudita al la ceteraj popoloj. → Każde wielonarodowe państwo w historii miało wspólny język obok języków lokalnych, ale to dotyczyło imperiów, gdzie język dworu lub dominującego ludu, był narzucony pozostałym ludom.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korto, kortegano
- przym. kortega
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.