lingvo (esperanto)

morfologia:

lingv•o

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) język, mowa

(1.2) część języka stosowana przez grupę ludzi, żargon

(1.3) inform. język

odmiana:

(1.1-3)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	lingvo	lingvoj
akuzativo	lingvon	lingvojn

przykłady:

(1.1) Ĉu vi konas la polan lingvon? → Czy znasz język polski?

(1.2) Mi ne komprenas tiun ĉi libron, ĉar la aŭtoro uzas sciencan lingvon. → Nie rozumiem tej książki, ponieważ autor używa naukowego języka.

(1.3) Ĉu Paskalo estas objektema lingvo? → Czy Pascal jest językiem obiektowym?

składnia:

kolokacje:

(1.1) etna/fremda/gepatra/hejma/nacia/internacia/tutmonda lingvo → język etniczny/obcy/ojczysty/domowy/narodowy/międzynarodowy/światowy • viva/mortinta lingvo → język żywy/martwy

(1.2) biblia/scienca/teĥnika lingvo → język biblijny/naukowy/techniczny • lingvo de metiistoj/ŝtelistoj → żargon rzemieślniczy/złodziejski

(1.3) objektema/funkcia lingvo → język obiektowy/funkcyjny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) ĉabakano

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lingvaĵo, lingvano, lingvisto

przym. lingva, multlingva

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: