kopciuch (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔpʲʨ̑ux], AS: [kopʹćuχ], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) pot. papieros kiepski gatunkowo[1]
- (1.2) pot. osoba niechlujna
- (1.3) pot. tradycyjny piec węglowy górnego ładowania
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Nie stać go na porządne papierosy, tylko pali jakieś kopciuchy.
- (1.2) Ty kopciuchu, idź się umyj!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) brudas, flejtuch, fleja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kopcenie n, Kopciuszek m
- zdrobn. kopciuszek m
- czas. kopcić ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kopcić + -uch
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Bogusław Dunaj, Współczesny słownik języka polskiego, t. I, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-264-9, s. 674.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.