kopciuch (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈkɔpʲʨ̑ux], AS: [kopʹćuχ], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. papieros kiepski gatunkowo[1]
(1.2) pot. osoba niechlujna
(1.3) pot. tradycyjny piec węglowy górnego ładowania
odmiana:
przykłady:
(1.1) Nie stać go na porządne papierosy, tylko pali jakieś kopciuchy.
(1.2) Ty kopciuchu, idź się umyj!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) brudas, flejtuch, fleja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kopcenie n, Kopciuszek m
zdrobn. kopciuszek m
czas. kopcić ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kopcić + -uch
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bogusław Dunaj, Współczesny słownik języka polskiego, t. I, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-264-9, s. 674.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.