konopie (język polski)

konopie (1.2)

konopie (1.3)

lina z konopi (1.3)

wymowa:

IPA: [kɔ̃ˈnɔpʲjɛ], AS: [kõnopʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) bot. Cannabis L.^[1], rodzaj roślin jednorocznych z rodziny konopiowatych, pochodzących z Azji, uprawianych dla mocnych włókien, nasion oraz używek; zob. też konopie w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju konopie (1.1); zob. też konopie siewne w Wikipedii

(1.3) włók. włókno uzyskiwane z konopi (1.2)

odmiana:

(1.1-3) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	konopie
dopełniacz	konopi
celownik	konopiom
biernik	konopie
narzędnik	konopiami
miejscownik	konopiach
wołacz	konopie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) gw. (Górny Śląsk) hanf, hamf

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) roślina

(1.3) włókno

hiponimy:

(1.1) konopie dzikie, konopie indyjskie, konopie siewne

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konop m, konopielka ż, konopiowate nmos

przym. konopny

związki frazeologiczne:

wyrwać się jak filip z konopi / wyskoczyć jak filip z konopi

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Tkaniny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hemp, kef, cannabis
• arabski: (1.1) كيف ,قنب هندي ,قنب
• baskijski: (1.1) kalamu; (1.3) kalamuki
• białoruski: (1.1) каноплі lm
• francuski: (1.1) chanvre m
• gudźarati: (1.1) ગાંજો m (gāñjō)
• kazachski: (1.1) кенепшөп, сора; (1.2) кенепшөп, сора; (1.3) кенеп
• niemiecki: (1.1) Hanf m; (1.2) Hanf m; (1.3) Hanf m
• rosyjski: (1.1) конопля ż
• ukraiński: (1.1) коноплі lm
• wilamowski: (1.1) hoŋf m, haonft m, honf m; (1.2) hoŋf m, haonft m, honf m; (1.3) hoŋf m, haonft m, honf m

źródła: