kef (język angielski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) (zwłaszcza na Bliskim Wschodzie[1] i w Maghrebie) stan przyjemnej senności, łagodności, odurzenia, narkotycznego zadowolenia, dobre samopoczucie wywołane paleniem konopi
(1.2) substancja wywołująca stan narkotycznego zadowolenia; t. (w Algierii i Maroko) konopie indyjskie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) r. 1800-10, arab. كيف (kaif)[2]
(1.2) z (1.1)
uwagi:
(1.1-2) także pisownia: keef, kief, kif
źródła:

kef (język kurmandżi)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) piana
(1.2) szumowina
(1.3) anat. dłoń
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) arab. كف
uwagi:
(1.3) zobacz też: Indeks:Kurmandżi - Części ciała
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.