senność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈsɛ̃nːɔɕʨ̑], AS: [sẽ•ność], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) potrzeba snu, pragnienie zaśnięcia
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik senność dopełniacz senności celownik senności biernik senność narzędnik sennością miejscownik senności wołacz senności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) senność kogoś ogarnia • walczyć z sennością
- synonimy:
- (1.1) ospałość; przest. śpik, senliwość
- antonimy:
- (1.1) czujność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sen m, sennik m, śnienie n, śnięcie n
- czas. śnić ndk.
- przym. senny
- przysł. sennie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. somnolencja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sleepiness, drowsiness, somnolence
- baskijski: (1.1) logura, logale
- białoruski: (1.1) санлівасць ż
- czeski: (1.1) ospalost
- francuski: (1.1) somnolence ż, sommeil m
- hiszpański: (1.1) somnolencia ż, sueño m
- kazachski: (1.1) ұйқышылдық
- łaciński: (1.1) somnus n
- niemiecki: (1.1) Schläfrigkeit ż
- rosyjski: (1.1) сонливость ż
- sanskryt: (1.1) स्वप्न m, स्वाप m
- suahili: (1.1) usingizi
- turkmeński: (1.1) bimaza
- węgierski: (1.1) álmosság
- włoski: (1.1) abbiocco m, sonnolenza ż, sonno m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.