sennik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈsɛ̃ɲːik], AS: [sẽ•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książka będąca zbiorem objaśnień snów
- (1.2) środ. dziennik, w którym zapisuje się zapamiętane sny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sennik senniki dopełniacz sennika senników celownik sennikowi sennikom biernik sennik senniki narzędnik sennikiem sennikami miejscownik senniku sennikach wołacz senniku senniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sennik egipski
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) dziennik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sen m, senność ż
- czas. śnić ndk.
- przym. senny
- przysł. sennie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) соннік m
- bułgarski: (1.1) съновник m
- duński: (1.1) drømmebog w
- niemiecki: (1.1) Traumbuch n
- norweski (bokmål): (1.1) drømmebok m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) draumebok ż, draumbok ż
- rosyjski: (1.1) сонник m
- słowacki: (1.1) snár m
- ukraiński: (1.1) сонник m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.