odurzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zamroczenie świadomości wywołane środkami odurzającymi

(1.2) podniecenie wywołane jakąś sytuacją, zjawiskiem

odmiana:

przykłady:

(1.1) (…) w art. 18 § 2 k.k. używa się terminu „odurzenie", natomiast w art. 22 ustawy przeciwalkoholowej — „stan nietrzeźwości"^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odurzanie n

czas. odurzać ndk., odurzyć dk.

przym. odurzający

przysł. odurzająco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) intoxication
• duński: (1.1) beruselse w, rus w; (1.2) beruselse w, rus w
• norweski (bokmål): (1.1) beruselse m
• rosyjski: (1.1) опьянение n; (1.2) опьянение n, упоение n

źródła: