jednoroczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌjɛdnɔˈrɔʧ̑nɨ], AS: [i ̯ednoročny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mający lub trwający jeden rok
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik jednoroczny jednoroczna jednoroczne jednoroczni jednoroczne dopełniacz jednorocznego jednorocznej jednorocznego jednorocznych celownik jednorocznemu jednorocznej jednorocznemu jednorocznym biernik jednorocznego jednoroczny jednoroczną jednoroczne jednorocznych jednoroczne narzędnik jednorocznym jednoroczną jednorocznym jednorocznymi miejscownik jednorocznym jednorocznej jednorocznym jednorocznych wołacz jednoroczny jednoroczna jednoroczne jednoroczni jednoroczne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Kalafior uprawiany w miesiącach letnich w Europie północnej to odmiana jednoroczna.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jednoroczny źrebak • roślina jednoroczna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) one-year, roślina jednoroczna: annual plant, mający rok: one-year-old, jednoroczny koń: yearling
- białoruski: (1.1) аднагадовы
- bułgarski: (1.1) едногодишен
- duński: (1.1) enårig, etårig, etårs
- esperanto: (1.1) unujara, jara
- niemiecki: (1.1) einjährig
- rosyjski: (1.1) одногодичный, однолетний
- słowacki: (1.1) jednoročný
- ukraiński: (1.1) однорічний
- wilamowski: (1.1) anjerig
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.