kondolencje (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌkɔ̃ndɔˈlɛ̃nʦ̑ʲjɛ], AS: [kõndolncʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) książk. wyrażanie żalu z powodu czyjejś śmierci, wyrazy współczucia składane komuś, kto stracił bliską osobę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przekazał swoje kondolencje po śmierci jej męża.
składnia:
kolokacje:
(1.1) składać/złożyć kondolencje
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kondolencyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kondolenz[2]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) condolences
  • baskijski: (1.1) dolumin, zwykle lm doluminak
  • bułgarski: (1.1) съболезнование n, zwykle съболезнования lm
  • chorwacki: (1.1) sućut ż
  • czeski: (1.1) kondolence ż, soustrast ż
  • duński: (1.1) kondolence w
  • esperanto: (1.1) kondolenco
  • francuski: (1.1) condoléance ż, zwykle lm condoléances
  • hiszpański: (1.1) condolencias ż, pésame m
  • interlingua: (1.1) condolentia
  • macedoński: (1.1) сочувство n
  • niemiecki: (1.1) Kondolenz ż, Beileid n
  • nowogrecki: (1.1) συλλυπητήρια n lm
  • rosyjski: (1.1) соболезнования n
  • rumuński: (1.1) condoleanță ż, zwykle condoleanțe ż lm
  • serbski: (1.1) саучешће (saučešće) n
  • słowacki: (1.1) sústrasť ż
  • włoski: (1.1) condoglianza ż, zwykle lm condoglianze
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kondolencje” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.