kląskać (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) ornit. o słowiku: śpiewać
- (1.2) logopedia eduk. uderzać językiem o zęby, wydając dźwięki podobne do kląskania słowika, lub stukotu kopyt końskich o bruk
- (1.3) st.pol. mlaskać
- (1.4) trzaskać, uderzać wydając charakterystyczny odgłos np. stąpając
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Szczególniej kiedy miesiąc na niebie stał, a słowik w olchach kląskał, zbierała Stacha do fujarki taka chęć, jakby na ten przykład głodnego do jadła[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) kląskać językiem
- (1.3) kląskać językiem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kląskanie n
- czas. pokląskiwać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Maria Konopnicka, Stacho Szafarczyk.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.