kefir (język polski)
kefir (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɛfʲir], AS: [kefʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) spoż. napój otrzymywany ze sfermentowanego mleka pasteryzowanego; zob. też kefir w Wikipedii
- (1.2) jedno opakowanie, porcja kefiru (1.1)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kefir dopełniacz kefiru celownik kefirowi biernik kefir narzędnik kefirem miejscownik kefirze wołacz kefirze - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kefir kefiry dopełniacz kefiru kefirów celownik kefirowi kefirom biernik kefir kefiry narzędnik kefirem kefirami miejscownik kefirze kefirach wołacz kefirze kefiry - przykłady:
- (1.2) Kup dwa kefiry.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) napój
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) nabiał
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kefirowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. kéfir[1]
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kefir; (1.2) kefir
- baskijski: (1.1) kefir
- białoruski: (1.1) кефір m
- czeski: (1.1) kefír m
- estoński: (1.1) keefir
- fiński: (1.1) kefiiri
- francuski: (1.1) kéfir m
- hiszpański: (1.1) kéfir m
- rosyjski: (1.1) кефир m
- rumuński: (1.1) chefir n
- słowacki: (1.1) kefír m
- turecki: (1.1) kefir
- ukraiński: (1.1) кефір m
- węgierski: (1.1) kefir
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
kefir (język angielski)
kefir (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kulin. kefir
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kefir (język baskijski)
kefir (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kulin. kefir[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „kefir” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
kefir (język turecki)
kefir (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kulin. kefir
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kefir (język węgierski)
kefir (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kulin. kefir
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kefir (język wilamowski)
kefir (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kulin. kefir
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.