kastylijski (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Kastylią, dotyczący Kastylii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) hist. jęz. średniowieczny język romański używany przez mieszkańców Kastylii, który stał się podstawą współczesnego języka hiszpańskiego; zob. też język kastylijski w Wikipedii
(2.2) współcz. jęz. współczesny język hiszpański w odróżnieniu od innych języków używanych w Hiszpanii
odmiana:
(1.1)
(2.1-2) blm
przykłady:
(1.1) Wuj Pio był niepoprawnym dzieckiem szlachcica z dobrego kastylijskiego domu[1].
(2.1) Pierwsze teksty literackie w kastylijskim pochodzą z XI (jedenastego) wieku.
(2.2) Przetłumacz te dwa zdania na kastylijski.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kastylijski szlachcicdynastia kastylijska • mydło kastylijskie
synonimy:
(1.1) war. kastylski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kastylia ż, Kastylijczyk m, Kastylijka ż, kastylijskość ż
przym. kastylski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. „Przekrój”, wyd. 1-13, 1998
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.