karate (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kaˈratɛ], AS: [karate]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) sport. japońska sztuka walki; zob. też karate w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karate karate dopełniacz karate karate celownik karate karate biernik karate karate narzędnik karate karate miejscownik karate karate wołacz karate karate - przykłady:
- (1.1) Właśnie zapisałem się w ramach uniwerkowego wf-u na karate.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karateka m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- jap. 空手 'karate' → chińska ręka, pusta ręka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) karate
- arabski: (1.1) كاراتيه
- baskijski: (1.1) karate
- czeski: (1.1) karate n
- esperanto: (1.1) karateo
- hiszpański: (1.1) kárate m, karate m
- kataloński: (1.1) karate m
- nowogrecki: (1.1) καράτε n
- słowacki: (1.1) karate n
- szwedzki: (1.1) karate
- węgierski: (1.1) karate
- włoski: (1.1) karate m
- źródła:
karate (język angielski)
rzeczownik
karate (język baskijski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) sport. karate[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „karate” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
karate (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
karate (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) karate
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. karateo, karateisto
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- jap. 空手
- uwagi:
- Morfem nie został oficjalnie zatwierdzony.
- źródła:
karate (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ka.ˈɾa.te]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) sport. karate
- odmiana:
- (1) blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kárate
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karateka, karateca
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- forma karate jest częściej używana w krajach hiszpańskojęzycznych Ameryki, natomiast forma równoważna kárate jest zwykle używana w Hiszpanii
- źródła:
karate (język kataloński)
- wymowa:
- centr. IPA: [kəˈɾatə]
- bal. IPA: [cəˈɾatə] lub [kəˈɾatə]
- occ. IPA: [kaˈɾate]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
karate (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
karate (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) sport. karate[1]
- odmiana:
- (1.1) en karate, karaten, blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) träna karate → trenować karate • karateboxare
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- jap. 空手
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 527.
karate (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) sport. karate
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
karate (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /kaˈrate/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ka•ra•te
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.