karateka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkaraˈtɛka], AS: [karateka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sport. osoba uprawiająca karate
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karateka karatecy dopełniacz karateki karateków celownik karatece karatekom biernik karatekę karateków narzędnik karateką karatekami miejscownik karatece karatekach wołacz karateko karatecy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karate n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- jap. 空手家
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) karateka
- esperanto: (1.1) karateisto
- hiszpański: (1.1) karateca m, karateka m
- japoński: (1.1) 空手家
- litewski: (1.1) karatistas m
- nowogrecki: (1.1) καρατίστας m, καρατέκα m
- włoski: (1.1) karateka m
- źródła:
karateka (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ka.ɾa.ˈte.ka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) sport. karateka
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) sport. (kobieta) karateka
- odmiana:
- (1) (2) lm karatekas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) karateca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kárate m, karate m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- równoważna forma preferowana to karateca
- źródła:
karateka (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /karaˈtɛka/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ka•ra•te•ka
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) sport. karateka
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.