kapelutek (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. żart. kapelusz przede wszystkim dziwaczny lub fikuśny w swej formie
- (1.2) żart. kapelusz grzyba[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kapelutek kapelutki dopełniacz kapelutka kapelutków celownik kapelutkowi kapelutkom biernik kapelutek kapelutki narzędnik kapelutkiem kapelutkami miejscownik kapelutku kapelutkach wołacz kapelutku kapelutki - przykłady:
- (1.1) Brytyjskie arystokratki w swych śmiesznych kapelutkach zawsze kiwały głowami na widok nieboszczki monarchini.
- (1.2) Marynowane kapelutki maślaków szybko znikały w ustach młodzika.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kapelinder, kapelino, kapeluch, kapelusik, kapelusz
- (1.2) czapeczka, kapeluch, kapelusz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kapelusik mrz, kapelusz mrz, kapelusznictwo n, kapelusznik mos, kapeluszniczka ż
- przym. kapeluszniczy, kapeluszowaty, kapeluszowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kapelusz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „kapelutek (grzyba)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.