kamyk (język polski)
kamyki (1.2)
kamyk (1.3)
kamyki (1.4)
- wymowa:
- IPA: [ˈkãmɨk], AS: [kãmyk], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od: kamień
- (1.2) mały kamień
- (1.3) kamień szlachetny, ozdobny, zwłaszcza w biżuterii
- (1.4) pion w niektórych grach
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kamyk kamyki dopełniacz kamyka kamyków celownik kamykowi kamykom biernik kamyk kamyki narzędnik kamykiem kamykami miejscownik kamyku kamykach wołacz kamyku kamyki - przykłady:
- (1.2) Już starożytni Grecy puszczali kaczki używając do tego kamyków lub muszelek.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kamyczek, kamuszek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kamień m, kamienistość ż, kamieniarz m, kamieniarstwo n
- zdrobn. kamyczek m, kamuszek m
- czas. kamienować, ukamienować
- przym. kamienisty, kamieniarski, kamienny
- przysł. kamieniście
- związki frazeologiczne:
- wrzucać kamyk do ogródka
- etymologia:
- od prasł. *kamykъ[1][2] powstałego w wyniku połączenia rzeczownika *kamy → kamień i przyrostka *-kъ → -ek[2]
- pierwotnie forma neutralna, jako zdrobnienia zaczęła funkcjonować w późniejszym okresie[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kamień
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.