kłaniać się (język polski)

on kłania się (1.1)
oni kłaniają się (1.2) sobie
wymowa:
IPA: [ˈkwãɲäʨ̑‿ɕɛ], AS: [ku̯ãńäć‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.denazal.zestr. akc.
znaczenia:

czasownik zwrotny

(1.1) witać się pochylając głowę lub zdejmując kapelusz
(1.2) pochylać tułów na powitanie lub w geście szacunku
(1.3) przen. pozdrawiać lub składać uszanowania listownie lub przez inną osobę
(1.4) przen. schlebiać komuś
odmiana:
przykłady:
(1.2) Drugi, młodszy i szczuplejszy, niepewnie kłania się przed Ciri[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) czapkować
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ukłon m, kłanianie n, skłon m, pokłon m
czas. ukłonić się, skłonić, skłaniać, pokłonić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • rosyjski: (1.2) кланяться
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.