kłamczuch (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈkwãmʧ̑ux], AS: [ku̯ãmčuχ], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba, która kłamie, zwłaszcza w mało istotnych sprawach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po tym, jak po raz drugi przyłapano Józefa na łgarstwie, przylgnęła do niego opinia kłamczucha.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zob. kłamca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kłamczuszek m, kłamstwo n, kłamca m
forma żeńska kłamczucha ż
czas. kłamać ndk.
przym. zakłamany, kłamliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kłamać
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kłamca
  • duński: (1.1) løgnhals w
  • litewski: (1.1) melagis m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.