kędzior (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pasmo kręconych włosów lub sierści
- (1.2) przen. kępa roślinności
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kędzior kędziory dopełniacz kędziora kędziorów celownik kędziorowi kędziorom biernik kędzior kędziory narzędnik kędziorem kędziorami miejscownik kędziorze kędziorach wołacz kędziorze kędziory - przykłady:
- (1.1) Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, / gołąbko moja, ty moja nieskalana, / bo pełna rosy ma głowa / i kędziory me - kropli nocy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kędzierzawość ż, kędzierz mrz, kędzierzawiarka ż, kędzierzawienie n, kędzierzawka ż
- zdrobn. kędziorek m
- czas. kędzierzawić, kędzierzawieć, kędzierzyć
- przym. kędzierzowaty, kędziorny, kędzierzawy
- przysł. kędzierzawo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) curl
- baskijski: (1.1) kizkur
- czeski: (1.1) kudrna ż
- esperanto: (1.1) buklo
- francuski: (1.1) boucle m
- łaciński: (1.1) cincinnus m
- portugalski: (1.1) caracol m
- ukraiński: (1.1) кучер m
- włoski: (1.1) riccio m
- źródła:
- ↑ Pieśń nad Pieśniami 5,2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.