jut (język polski)
- wymowa:
- IPA: [jut], AS: [i ̯ut]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) tylna część górnego pokładu statku[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jut juty dopełniacz jutu jutów celownik jutowi jutom biernik jut juty narzędnik jutem jutami miejscownik jucie jutach wołacz jucie juty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
jut (język angielski)
czasownik
rzeczownik
- (2.1) występ (w murze)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
jut (język kakczikel)
- wymowa:
- IPA: [χutʰ]
- znaczenia:
rzeczownik
jut (język węgierski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) dostawać się / dostać się, dochodzić / dojść, docierać / dotrzeć
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.