izomer (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. jeden z dwóch lub większej liczby związków chemicznych o tym samym składzie atomowym, różniących się połączeniami lub ułożeniem atomów; zob. też izomery w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik izomer izomery dopełniacz izomeru izomerów celownik izomerowi izomerom biernik izomer izomery narzędnik izomerem izomerami miejscownik izomerze izomerach wołacz izomerze izomery - przykłady:
- (1.1) Przyczyny zróżnicowania zapachu obu izomerów karwonu są w ostatnich latach przedmiotem ożywionej polemiki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) izomer geometryczny • izomer jądrowy • izomer optyczny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) stereoizomer
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. izomeraza ż, izomeria ż
- przym. izomeryczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) isomer
- białoruski: (1.1) ізаме́р m
- francuski: (1.1) isomère m
- hiszpański: (1.1) isómero m
- niemiecki: (1.1) Isomer n
- portugalski: (1.1) isómero m
- rosyjski: (1.1) изоме́р m
- rumuński: (1.1) izomer m
- słowacki: (1.1) izomér m
- ukraiński: (1.1) ізоме́р m
- włoski: (1.1) isomero m
- źródła:
- ↑ Joanna Kośmider, Barbara Mazur-Chrzanowska, Bartosz Wyszyński, Odory, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.