inkubator (język polski)

inkubator (1.1) dla noworodka
inkubator (1.2) do wylęgu
wymowa:
IPA: [ˌĩŋkuˈbatɔr], AS: [ĩŋkubator], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. urządzenie do podtrzymywania procesów życiowych wcześniaków w ściśle kontrolowanych warunkach; zob. też inkubator w Wikipedii
(1.2) zootechn. urządzenie do sztucznego wylęgu piskląt
(1.3) ekon. przen. podmiot inwestujący w nowe przedsiębiorstwa
(1.4) przen. miejsce z dogodnymi warunkami rozwoju
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cieplarka
(1.2) wylęgarka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inkubatornia ż, inkubacja ż
czas. inkubować
przym. inkubacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. incubo[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „inkubator” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.