idylla (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. sielankowe życie
- (1.2) liter. pogodny liryk opiewający uroki życia na wsi
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik idylla idylle dopełniacz idylli idylli / idyll celownik idylli idyllom biernik idyllę idylle narzędnik idyllą idyllami miejscownik idylli idyllach wołacz idyllo idylle - przykłady:
- (1.1) Idylla maleńka taka: / Wróbel połyka robaka, / Wróbla kot dusi niecnota, / Pies chętnie rozdziera kota…[1]
- (1.2) Autorstwo tych idyll przypisywano Konopnickiej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) sielanka, ekloga, bukolika, skotopaska
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) utwór
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. idylliczność ż, idyllizm m, idyllista m, idyllik m
- przym. idylliczny
- przysł. idyllicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. īdyllium < gr. εἰδύλλιον < gr. εἶδος → forma, kształt
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) idyll, idyl
- białoruski: (1.1) ідылія ż; (1.2) ідылія ż
- bułgarski: (1.1) идилия ż; (1.2) идилия ż
- rosyjski: (1.1) идиллия ż; (1.2) идиллия ż
- ukraiński: (1.1) ідилія ż; (1.2) ідилія ż
- włoski: (1.2) idillio m
- źródła:
- ↑ Mikołaj Biernacki-Rodoć, [ Idylla maleńka taka]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.