homo viator (język polski)
- wymowa:
- ‹homo wiator›, IPA: [ˈxɔ̃mɔ ˈvʲjatɔr], AS: [χõmo vʹi ̯ator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) filoz. liter. archetyp człowieka podróżującego, tułacza w wędrówce pełnej przygód, również pielgrzyma w drodze do kresu ostatecznego, do Boga (średniowieczny symbol doli człowieczej); zob. też homo viator w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik homo viator homo viator dopełniacz homo viator homo viator celownik homo viator homo viator biernik homo viator homo viator narzędnik homo viator homo viator miejscownik homo viator homo viator wołacz homo viator homo viator - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) topos
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. easy rider
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.