archetyp (język polski)

wymowa:
IPA: [arˈxɛtɨp], AS: [arχetyp]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) liter. pierwowzór postaci
(1.2) psych. pierwotne wyobrażenie i wzorzec zachowania; zob. też archetyp w Wikipedii
(1.3) hist. jęz. najmłodszy kodeks będący wspólnym źródłem zbioru kodeksów; zob. też archetyp w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. archetypowy, archetypiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Archetyp < łac. archetypum < gr. ἀρχέτυπον (archétypon)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 26-27.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.