grek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡrɛk], AS: [grek]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) członek Kościoła greckiego
- (1.2) gw. (Warszawa) głupek[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grek grecy dopełniacz greka greków celownik grekowi grekom biernik greka greków narzędnik grekiem grekami miejscownik greku grekach wołacz greku grecy - przykłady:
- (1.1) U greków najważniejszym świętem w roku jest Pascha.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Grecja ż, Greczynka ż, grecki m, greckość ż, Grek m, greka ż, grecyzacja ż
- czas. zgrecyzować
- przym. grecki
- przysł. grecko
- tem. słow. greko-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) nie mylić z: Grek (oznacza przynależność narodową)
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głupek
- źródła:
- ↑ Eugeniusz Jaczewski, Gwara miejska Warszawy, „Poradnik Językowy” nr 9/1938–1939, s. 176.
grek (język albański)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) grecki
rzeczownik, rodzaj męski
grek (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
grek (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) Grek
- odmiana:
- (1.1) en grek, greken, greker, grekerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Grekland, grekiska w
- przym. grekisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: mieszkańcy krajów Europy w języku szwedzkim
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.