greka (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɡrɛka], AS: [greka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. język i literatura grecka
(1.2) pot. lekcja języka greckiego, greki (1.1)

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: grek
odmiana:
(1.1)
(1.2)
(2.1) zob. grek
przykłady:
(1.1) Słyszałem, że greka jest potwornie trudna: niby jakieś zasady, ale wszędzie pojawiają się jakieś wyjątki.
(1.2) Nie lubię chodzić na grekę, nie dość, że sam język popaprany, to jeszcze ten nasz nauczyciel.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) greczyzna, język grecki, grecki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grecki m, Grek m, Greczynka ż, Grecja ż, grecyzacja ż, greczyzna ż, greckość ż, grek mos
przym. grecki
przysł. grecko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. koine starogrecki nowogrecki katharewusa
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: grecki
źródła:

greka (esperanto)

morfologia:
greka
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) grecki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. greko, Grekio, Grekujo
przysł. greke
związki frazeologiczne:
formeti ĝis la grekaj kalendoj
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.