gourmand (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kosmet. określenie zapachu o nucie słodkich przypraw, głównie wanilii, ale również innych słodyczy, np. czekolady, karmelu, pralin, cukierków, waty cukrowej czy nawet gumy balonowej
odmiana:
(1.1) nieodm.,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

gourmand (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ˈɡʊə.mənd/ lub /ˈɡʊʁmɑ̃/
amer. IPA: /ɡɔɹˈmɑnd/ lub /ˈɡʊɹ.mɑnd/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) łakomczuch, żarłok, łasuch
(1.2) smakosz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) przest. gormand
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gormand
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

gourmand (język francuski)

wymowa:
IPA: /ɡuʁ.mɑ̃/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) łakomy, łasy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) smakosz, łasuch
odmiana:
(1.1) lp gourmand m, gourmande ż; lm gourmands m, gourmandes ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gourmandise
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.