łakomczuch (język polski)
- wymowa:
- IPA: [waˈkɔ̃mʧ̑ux], AS: [u̯akõmčuχ], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: łakomczucha
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łakomczuch łakomczuchy dopełniacz łakomczucha łakomczuchów celownik łakomczuchowi łakomczuchom biernik łakomczucha łakomczuchów / łakomczuchy narzędnik łakomczuchem łakomczuchami miejscownik łakomczuchu łakomczuchach wołacz łakomczuchu łakomczuchy - przykłady:
- (1.1) Krzyś jest strasznym łakomczuchem, zjada całą tabliczkę czekolady na raz.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) straszny / nienażarty łakomczuch
- synonimy:
- (1.1) łasuch, obżartuch, obżarciuch, żarłok
- antonimy:
- (1.1) niejadek
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. łakomstwo n
- zdrobn. łakomczuszek m
- forma żeńska łakomczucha ż
- czas. łakomić się ndk.
- przym. łakomy
- przysł. łakomie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) ласун m
- esperanto: (1.1) frandemulo, manĝemulo
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.