fiks (język polski)
- wymowa:
- IPA: [fʲiks], AS: [fʹiks], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. mania, bzik
- (1.2) przest. stały dzień imprez, przyjęć, spotkań
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fiks fiksy dopełniacz fiksa fiksów celownik fiksowi fiksom biernik fiks fiksy narzędnik fiksem fiksami miejscownik fiksie fiksach wołacz fiksie fiksy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fiksat mrz, fiksacja ż, fiksum n, postfiks mrz, prefiks mrz, afiks mrz, sufiks mrz, infiks mrz, interfiks mrz, afiksacja ż, afiks ż, fiksowanie n, sfiksowanie n, zafiksowanie n
- czas. fiksować ndk., sfiksować dk., zafiksować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. fixe < łac. fixus → stały, nieodmienny
- (1.2) skr. od: jour fixe
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
fiks (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) umocować, przyczepić, ustalać
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- czas. fiksi, fiksiĝi, alfiksi, antaŭfiksi, ĉirkaŭfiksiĝi
- przym. fiksa, fikspunkta, fikskoma
- rzecz. fikseco, fiksilo, fikstempo
- przysł. fikse
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.