fiksacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [fʲiˈksaʦ̑ʲja], AS: [fʹiksacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. rodzaj obłędu polegającego na skupianiu się na jednej myśli lub zachowaniu; zob. też fiksacja w Wikipedii
- (1.2) moment zatrzymania wzroku pomiędzy sakadami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fiksacja fiksacje dopełniacz fiksacji fiksacji / przest. fiksacyj[1] celownik fiksacji fiksacjom biernik fiksację fiksacje narzędnik fiksacją fiksacjami miejscownik fiksacji fiksacjach wołacz fiksacjo fiksacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wariacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fiks mrz, fiksat mrz, fiksum n, postfiks mrz, prefiks mrz, afiks mrz, sufiks mrz, infiks mrz, interfiks mrz, afiksacja ż, afiks ż, fiksowanie n, sfiksowanie n, zafiksowanie n
- czas. fiksować ndk., sfiksować dk., zafiksować dk.
- przym. fiksacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. fixation
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hawajski: (1.1) pulakaumaka
- ukraiński: (1.2) фікса́ція
- źródła:
- ↑
Hasło „fiksacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.