faenum (język łaciński)
faenum (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) roln. trawa, siano[1]
- (1.2) roln. pasza, obrok
- (1.3) rośliny zielne
- odmiana:
- (1) faenum, ~i (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik faenum faena dopełniacz faenī faenōrum celownik faenō faenīs biernik faenum faena ablatyw faenō faenīs wołacz faenum faena - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. faenarius m, faenile n, faenilia n, faenisecium n, faeniculum n
- przym. faenarius, faenilis, faeneus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *dʰeh₁(y)-no- < praindoeur. *dʰeh₁(y)- → ssać, karmić piersią
- uwagi:
- inna pisownia fenum, foenum
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 252.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.