faeneus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) z siana[1]
- odmiana:
- (1.1) faene|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik faeneus faenea faeneum faeneī faeneae faenea dopełniacz faeneī faeneae faeneī faeneōrum faeneārum faeneōrum celownik faeneō faeneae faeneō faeneīs biernik faeneum faeneam faeneum faeneōs faeneās faenea ablatyw faeneō faeneā faeneō faeneīs wołacz faenee faenea faeneum faeneī faeneae faenea - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. faenile n, faenilia n, faenisecium n, faenum n
- przym. faenarius, faenilis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 252.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.