fach (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. zawód, profesja
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) zawód wyuczony[1]
(1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) podłużny drewniany pojemnik (na mąkę, zboże)[1]

wykrzyknik

(2.1) onomatopeja naśladująca odgłos czegoś, co przelatuje szybko w powietrzu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ci z wyższego miasta byli niewiele lepsi. Mieli jednak swój fach, na którym, trzeba przyznać, dobrze się znali.[2]
(2.1) Fach, fach, fach. Leciały skrzaty we wszystkie strony.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) zdobywać / zdobyć / mieć fach
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fachowiec m, fachura m, fachowość ż, fachman mos
przym. fachowy
przysł. fachowo
związki frazeologiczne:
mieć fach w ręku
etymologia:
(1.1) niem.
(1.2) niem. Fach
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zawód
źródła:
  1. 1 2 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  2. Łukasz Kosakowski Księgi Orbis. Jarzmo smoków, Kraków 2015, ISBN 978-83-7859-579-3
  3. Dorota Mularczyk Magiczny świat tuż za płotem, cz. Przejście 2, Wydawnictwo Internetowe e-bookowo, 2014, ISBN 978-83-7859-384-3, s. 216
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.