eternit (język polski)
eternit (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɛˈtɛrʲɲit], AS: [eterʹńit], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bud. cementowo-azbestowy materiał budowlany stosowany dawniej na pokrycie dachów oraz do wyrobu rur; zob. też eternit w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik eternit dopełniacz eternitu celownik eternitowi biernik eternit narzędnik eternitem miejscownik eternicie wołacz eternicie - przykłady:
- (1.1) Ze względu na stwierdzoną szkodliwość włókien azbestu odkładających się w płucach, stosowanie eternitu zostało zakazane w większości rozwiniętych państw świata, a istniejące pokrycia eternitowe są usuwane.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. eternitowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Eternit < łac. aeternus → wieczny[2]; autorem nazwy jest austriacki przemysłowiec Ludwig Hatschek; początkowo nazwa handlowa produktów fabryki Eternit-Werke
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) eternit, fibre cement
- czeski: (1.1) eternit m
- karpatorusiński: (1.1) етерник m
- słowacki: (1.1) eternit m, azbestová krytina ż
- węgierski: (1.1) eternit
- włoski: (1.1) eternit m
- źródła:
- ↑ Polska Wikipedia
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
eternit (język angielski)
eternit (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bud. eternit[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Tomasz Wyżyński, Nowy praktyczny słownik angielsko-polski i polsko-angielski, Świat Książki, 2004, ISBN 83-7391-054-9, s. 703.
eternit (język czeski)
eternit (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) bud. eternit
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eternit eternity dopełniacz eternitu eternitů celownik eternitu eternitům biernik eternit eternity wołacz eternite eternity miejscownik eternitu eternitech narzędnik eternitem eternity - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. eternitový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
eternit (język słowacki)
eternit (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) bud. eternit[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eternit eternity dopełniacz eternitu eternitov celownik eternitu eternitom biernik eternit eternity miejscownik eternite eternitoch narzędnik eternitom eternitmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. eternitový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „eternit” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
eternit (język węgierski)
eternit (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bud. eternit
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.