epokowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) książk. mający ogromne znaczenie z punktu widzenia następstw

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	epokowy		epokowa	epokowe	epokowi	epokowe
dopełniacz	epokowego		epokowej	epokowego	epokowych
celownik	epokowemu		epokowej	epokowemu	epokowym
biernik	epokowego	epokowy	epokową	epokowe	epokowych	epokowe
narzędnik	epokowym		epokową	epokowym	epokowymi
miejscownik	epokowym		epokowej	epokowym	epokowych
wołacz	epokowy		epokowa	epokowe	epokowi	epokowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Pielgrzymka papieska była epokowym wydarzeniem dla tego afrykańskiego kraju.

(1.1) Rok 1945 był epokowy dla ziemi kłodzkiej, ponieważ znalazła się ona w granicach państwa polskiego^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) epokowy projekt / wyczyn / wynalazek • epokowa inwestycja • epokowe dzieło / odkrycie • wydarzenie epokowe • zmiany epokowe

synonimy:

(1.1) rewolucyjny, przełomowy, znamienny, pamiętny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. epoka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. epoka + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) epochal
• bułgarski: (1.1) епохален
• czeski: (1.1) epochální
• rosyjski: (1.1) эпохальный
• słowacki: (1.1) epochálny
• słoweński: (1.1) epohalen
• ukraiński: (1.1) епохальний
• węgierski: (1.1) korszakalkotó
• włoski: (1.1) memorabile, indimenticabile

źródła: