eksperymentalny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɛkspɛrɨ̃mɛ̃nˈtalnɨ], AS: [eksperỹmẽntalny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z eksperymentem; dokonywany po raz pierwszy
(1.2) nauk. opierający się na eksperymencie
(1.3) innowacyjny; taki, który wprowadza jako pierwszy coś nowego
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Krótka, eksperymentalna, bezzałogowa misja, mająca na celu sprawdzenie sprzętu w warunkach kosmicznych, zakończyła się powodzeniem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) próbny
(1.2) doświadczalny
(1.3) innowacyjny, nowatorski
antonimy:
(1.1) wypróbowany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eksperymentatorka ż, eksperyment m, eksperymencik m, eksperymentator m, eksperymentalność ż, eksperymentatorstwo n, eksperymentalizm m, eksperymentalista m, eksperymentowanie n
czas. eksperymentować
przym. eksperymentatorski
przysł. eksperymentalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) franc. expérimental[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Karczewski, CKM, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „eksperymentalny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.