eksperymentalizm

eksperymentalizm (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) nauk. pogląd głoszący konieczność sprawdzania prawdziwości twierdzeń naukowych drogą eksperymentu, doświadczenia

(1.2) liter. muz. nurt w literaturze i muzyce charakteryzujący się wprowadzaniem nowatorskich, eksperymentalnych pomysłów w realizacji dzieła

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	eksperymentalizm	eksperymentalizmy
dopełniacz	eksperymentalizmu	eksperymentalizmów
celownik	eksperymentalizmowi	eksperymentalizmom
biernik	eksperymentalizm	eksperymentalizmy
narzędnik	eksperymentalizmem	eksperymentalizmami
miejscownik	eksperymentalizmie^[1]	eksperymentalizmach
wołacz	eksperymentalizmie^[1]	eksperymentalizmy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) ekspresjonizm

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. eksperyment m, eksperymencik m, eksperymentalność ż, eksperymentowanie n, zaeksperymentowanie n, poeksperymentowanie n, eksperymentator m, eksperymentatorka ż

czas. eksperymentować ndk., zaeksperymentować dk., poeksperymentować dk.

przym. eksperymentalny, eksperymentatorski, eksperymentalistyczny

przysł. eksperymentalnie, eksperymentatorsko, eksperyntalistycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

hiszpański: (1.1) experimentalismo m; (1.2) experimentalismo m

źródła:

1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.