eksperymentator (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɛkspɛrɨ̃mɛ̃nˈtatɔr], AS: [eksperỹmẽntator], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek realizujący nowe pomysły, testujący nowości, przeprowadzający eksperymenty
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eksperymentator eksperymentatorzy dopełniacz eksperymentatora eksperymentatorów celownik eksperymentatorowi eksperymentatorom biernik eksperymentatora eksperymentatorów narzędnik eksperymentatorem eksperymentatorami miejscownik eksperymentatorze eksperymentatorach wołacz eksperymentatorze eksperymentatorzy depr. M. i W. lm: (te) eksperymentatory[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. eksperymentalizm mrz, eksperyment m, eksperymentatorstwo n, eksperymentowanie n, eksperymentatorka ż
- czas. eksperymentować ndk.
- przym. eksperymentatorski, eksperymentalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. expérimentateur[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) эксперыментатар m
- bułgarski: (1.1) експериментатор m
- francuski: (1.1) expérimentateur m
- hiszpański: (1.1) experimentador m
- interlingua: (1.1) experimentator
- nowogrecki: (1.1) πειραματιστής ż
- rosyjski: (1.1) экспериментатор m
- ukraiński: (1.1) експериментатор m
- źródła:
- ↑
Hasło „eksperymentator” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Hasło „eksperymentator” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.