dzwonnica (język polski)
drewniana dzwonnica (1.1)
dzwonnica (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌʣ̑vɔ̃nˈɲiʦ̑a], AS: [ʒvõnńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. część budynku (najczęściej wieża) lub osobna budowla, konstrukcja przeznaczone do zawieszania dzwonów; zob. też dzwonnica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dzwonnica dzwonnice dopełniacz dzwonnicy dzwonnic celownik dzwonnicy dzwonnicom biernik dzwonnicę dzwonnice narzędnik dzwonnicą dzwonnicami miejscownik dzwonnicy dzwonnicach wołacz dzwonnico dzwonnice - przykłady:
- (1.1) Konserwator zabytków postuluje jak najszybsze przeprowadzenie prac remontowych przy dzwonnicy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dzwonnica wieżowa • dzwonnica parawanowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dzwonnik m, dzwon m, dzwonek m, dzwoneczek m, dzwonienie n, zadzwonienie n, podzwonne n, dzwony nmos
- czas. dzwonić ndk., zadzwonić dk.
- przym. dzwonowy, dzwonkowy, dzwoneczkowy
- związki frazeologiczne:
- potrzebny jak diabeł na dzwonnicy
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. kampanila
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) belfry, bell tower
- baskijski: (1.1) kanpandorre, ezkila-dorre
- białoruski: (1.1) званіца ż
- bułgarski: (1.1) камбанария ż
- czeski: (1.1) zvonice ż
- esperanto: (1.1) sonorilturo, sonorilejo
- francuski: (1.1) clocher m
- hawajski: (1.1) hale pele
- hiszpański: (1.1) campanario m
- macedoński: (1.1) камбанарија ż
- nowogrecki: (1.1) κωδωνοστάσιο n, καμπαναριό n
- portugalski: (1.1) campanário m
- rosyjski: (1.1) колокольня ż
- ukraiński: (1.1) дзвіниця ż
- wilamowski: (1.1) głȫkhaus n
- włoski: (1.1) campanile m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.