dyrygent (język polski)

dyrygent (1.1)

wymowa:

IPA: [dɨˈrɨɡɛ̃nt], AS: [dyrygẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) muz. człowiek, który kieruje wykonaniem utworu przez zespół muzyczny; zob. też dyrygent w Wikipedii

(1.2) przen. pejor. człowiek, który lubi rozkazywać ludziom

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dyrygent	dyrygenci
dopełniacz	dyrygenta	dyrygentów
celownik	dyrygentowi	dyrygentom
biernik	dyrygenta	dyrygentów
narzędnik	dyrygentem	dyrygentami
miejscownik	dyrygencie	dyrygentach
wołacz	dyrygencie	dyrygenci

przykłady:

(1.1) Używając ustalonych wcześniej gestów, dyrygent pokazuje orkiestrze, jak należy grać.

(1.1) Chór uważnie patrzył na dyrygenta i czekał na znak, kiedy zacząć śpiewać.

(1.2) Też mi się dyrygent znalazł!

składnia:

kolokacje:

(1.1) dyrygent od siedmiu boleści

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dyrygowanie n, dyrygentura ż

forma żeńska dyrygentka ż

czas. dyrygować

przym. dyrygencki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• albański: (1.1) Dirigjent
• angielski: (1.1) conductor
• arabski: (1.1) موصل
• białoruski: (1.1) дырыжор m
• bułgarski: (1.1) диригент m
• chorwacki: (1.1) dirigent m
• esperanto: (1.1) dirigento, orkestrestro, direktisto (de orkestro), rzad. kapelestro
• francuski: (1.1) chef d'orchestre m
• hiszpański: (1.1) director de orquesta m
• japoński: (1.1) 指揮者 (しきしゃ)
• jidysz: (1.1) דיריגענט m (dirigent)
• kaszubski: (1.1) dirigent m
• litewski: (1.1) dirigentas m
• niemiecki: (1.1) Dirigent m; (1.2) Dirigent m
• nowogrecki: (1.1) μαέστρος m
• rosyjski: (1.1) дирижёр m
• rumuński: (1.1) dirijor m
• słowacki: (1.1) dirigent
• szwedzki: (1.1) dirigent w, anförare w
• ukraiński: (1.1) диригент m
• węgierski: (1.1) karmester

źródła: