dyrygencki (język polski)

pałeczka dyrygencka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌdɨrɨˈɡɛ̃nʦ̑ʲci], AS: [dyrygẽncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z dyrygentem, dotyczący dyrygenta^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dyrygencki		dyrygencka	dyrygenckie	dyrygenccy	dyrygenckie
dopełniacz	dyrygenckiego		dyrygenckiej	dyrygenckiego	dyrygenckich
celownik	dyrygenckiemu		dyrygenckiej	dyrygenckiemu	dyrygenckim
biernik	dyrygenckiego	dyrygencki	dyrygencką	dyrygenckie	dyrygenckich	dyrygenckie
narzędnik	dyrygenckim		dyrygencką	dyrygenckim	dyrygenckimi
miejscownik	dyrygenckim		dyrygenckiej	dyrygenckim	dyrygenckich
wołacz	dyrygencki		dyrygencka	dyrygenckie	dyrygenccy	dyrygenckie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Dyrygent (…) pokazał nam swoją indywidualność artystyczną i wysokiej klasy technikę dyrygencką^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) konkurs / kurs / pulpit dyrygencki • pałeczka / buława / działalność dyrygencka • warsztaty dyrygenckie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dyrygent mos, dyrygentka ż, dyrygowanie n, dyrygentura ż

czas. dyrygować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) dirigentský
• rosyjski: (1.1) дирижёрский
• słowacki: (1.1) dirigentský
• słoweński: (1.1) dirigentski
• ukraiński: (1.1) диригентський
• węgierski: (1.1) karmesteri

źródła: