dyplom (język polski)
dyplom (1.1) mistrzowski
dyplom (1.1) ukończenia studiów
dyplom (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈdɨplɔ̃m], AS: [dyplõm], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) dokument stwierdzający czyjś tytuł naukowy bądź zawodowy
- (1.2) rodzaj wyróżnienia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyplom dyplomy dopełniacz dyplomu dyplomów celownik dyplomowi dyplomom biernik dyplom dyplomy narzędnik dyplomem dyplomami miejscownik dyplomie dyplomach wołacz dyplomie dyplomy - przykłady:
- (1.1) Na rozmowie kwalifikacyjnej musiałem pokazać dyplom.
- (1.2) Uczestnicy biegu narciarskiego otrzymali pamiątkowe dyplomy.
- składnia:
- (1.1) dyplom + D. • dyplom + przym.
- kolokacje:
- (1.2) dyplom uznania
- synonimy:
- (1.1) patent, licencja, certyfikat
- (1.2) laurka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyplomata ż, dyplomatyka ż, dyplomatyczność ż, niedyplomatyczność ż, dyplomatka ż
- zdrobn. dyplomik m
- czas. dyplomować ndk.
- przym. dyplomowy, dyplomowany, dyplomatyczny
- przysł. dyplomowo, dyplomatycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) łac. diploma < gr. δίπλωμα
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) diploma
- arabski: (1.1) شهادة ż
- baskijski: (1.1) diploma
- białoruski: (1.1) дыплом m
- bułgarski: (1.1) диплома ż; (1.2) диплома ż
- czeski: (1.1) diplom m
- esperanto: (1.1) diplomo
- fiński: (1.1) diplomi, päättötodistus, päästötodistus
- francuski: (1.1) diplôme m
- hiszpański: (1.1) diploma m
- ido: (1.1) diplomo
- indonezyjski: (1.1) ijazah
- islandzki: (1.1) vottorð n
- jèrriais: (1.1) diplôme m
- jidysz: (1.1) דיפּלאָם m
- kataloński: (1.1) diploma m
- łaciński: (1.1) diploma n
- malgaski: (1.1) mari-pankasitrahana
- mongolski: (1.1) үнэмлэх
- niderlandzki: (1.1) diploma n
- niemiecki: (1.1) Diplom n
- nowogrecki: (1.1) δίπλωμα n
- ormiański: (1.1) დიპლომი
- portugalski: (1.1) diploma m
- rosyjski: (1.1) диплом m, аттестат m
- szwedzki: (1.1) examensbevis, diplom n
- turecki: (1.1) diploma
- turkmeński: (1.1) diplom
- ukraiński: (1.1) диплом m
- węgierski: (1.1) diploma
- wietnamski: (1.1) bằng cấp
- wilamowski: (1.1) dyplom n; (1.2) dyplom n
- włoski: (1.1) diploma m, patente ż, brevetto m
- źródła:
dyplom (język wilamowski)
dyplom (1.1)
dyplom (1.1)
dyplom (1.2)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) dyplom (dokument stwierdzający czyjś tytuł naukowy bądź zawodowy)[1]
- (1.2) dyplom (rodzaj wyróżnienia)[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.