dwujęzyczny (język polski)

dwujęzyczna (1.2) tablica informacyjna
wymowa:
IPA: [ˌdvujɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [dvui ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o człowieku: mówiący w dwóch językach
(1.2) napisany w dwóch językach
(1.3) zamieszkany przez ludność, która posługuje się dwoma językami
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Mój dziadek był dwujęzyczny, urodził się w Niemczech, ale większość życia spędził w Polsce, mówił więc po niemiecku i po polsku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) człowiek dwujęzyczny
(1.2) słownik dwujęzyczny
(1.3) kraj dwujęzyczny
synonimy:
(1.1-3) dwujęzykowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwujęzyczność
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.